ابوالفضل عباس بن حسن علویابوالفضل عباس بن حسن علوی (م ۱۹۳ هـ)، از نسل حضرت ابوالفضل العباس و از عالمان و شاعران فصیح در قرن دوم هجری قمری بود. او از اصحاب هارون الرشید و مامون عباسی بود. ۱ - معرفی اجمالیابوالفضل عباس بن حسن بن عبیدالله علوی مدنی، از نسل عباس بن علی (علیه‌السّلام) و اهل مدینه بود، ولی به بغداد رفت و در همان‌جا می‌زیست. او مردی عالم و از شاعران فصیح زبان علوی بود. [۲]
ابواسعد آبی، منصور بن حسین، نثر الدر، ج۱، ص۳۸۴.
در ایام خلافت هارون الرشید (۱۷۰-۱۹۳ هـ) وارد بغداد شد و در شمار اصحاب و پیروان هارون در آمد و بعد از مرگ هارون، جزء اصحاب مامون عباسی شد. زمانی بر او وارد شد و به ایراد سخن پرداخت و بسیار نیکو سخنرانی کرد و مورد ستایش وی قرار گرفت.از آثار او فقط پنجاه ورقه شعر بر جای مانده است. سرانجام او در سال ۱۹۳ هـ درگذشت. ۲ - مطالعه بیشتربرای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود. [۷]
ابن‌قتیبه دینوری، عبدالله بن مسلم، عیون الاخبار، ج۲، ص۱۷۰.
[۹]
ابوالفرج اصفهانی، على بن حسين، الاغانی، ج۲، ص۲۱۶.
۳ - پانویس
۴ - منبع• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۲۶، برگرفته از مقاله «عباس بن حسن علوی». رده‌های این صفحه : درگذشتگان سال 193 (قمری) | شاعران بغداد قرن 2 (قمری) | شاعران خلفای عباسی | علمای قرن دوم | فرزندان عباس بن علی
|